วันอังคารที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2550

การใช้ชีวิตอย่างมีประสิทธิภาพประสิทธิผล

การใช้ชีวิตอย่างมีประสิทธิภาพประสิทธิผล

ท่านเชื่อเรื่องการถอดจิตหรือไม่ ชาตินี้ตายแล้วสูญ หรือว่าชาตินี้ตายแล้วได้ไปเกิดใหม่ท่านเชื่ออย่างไร แต่มีบุคคลที่เคยให้คำรับรองว่าชาติที่แล้วชาติหน้ามีจริง คือ พระพุทธเจ้า หลวงพ่อฤษีลิงดำ หมอชิน โอสภ ดร สนอง วรอุไร และมีบุคคลที่เคยตายไปแล้วฟื้นขึ้นมาบอกกล่าวเล่าเรื่องที่เขาได้ไปเที่ยวนรก สวรรค์ พระพุทธเจ้าท่านทรงบอกว่าอย่าเชื่อให้ไปพิสูจน์เอง คุณหมอชินโอสถ เคยเป็นสาธารณสุขจังหวัดนครราชสีมา และได้เคยไปกราบหลวงพ่อฤษีลิงดำ ท่านรับรองว่าเราสามารถถอดจิตได้ ชาตินี้ชาติหน้ามีจริง ให้ไปพิสูจน์โดยให้นั่งสมาธิจนจิตสงบจนถึงฌานสี่แล้ว จะเกิดอภิญญาถอดจิตได้ อยากเห็นชาติที่แล้วเราเกิดเป็นอะไรอยากรู้อะไรจะเห็นได้หมด ถ้าถึงฌานสี่แล้วไม่เห็นให้ไปลงประกาศในหนังสือพิมพ์ด่าหลวงพ่อได้เลย หมอชินโอสถรับคำท้า และสามารถนั่งสมาธิถึงฌานสี่ถอดจิตได้จริง ขอเห็นเทวดา เทวดาก็ปรากฏกายออกมา หมอบอกว่าคำว่าพรสวรรค์เป็นสิ่งที่ติดตัวสะสมมาจากชาติที่แล้ว เมื่อ ปี 2518 ดร สนอง วรอุไร หลังจากจบดอกเตอร์จากประเทศอังกฤษ ได้อุปสมบทที่วัดมหาธาตุได้เจ้าคุณธรรมโชดกเป็นพระอาจารย์ที่ยิ่งใหญ่มากเป็นพระอาจารย์ของหลวงพ่อจรัญ เจ้าอาวาสวัดอัมพวัน จังหวัดสิงห์บุรี คุณแม่สิริ กรินชัย ดร สนอง บวชได้เก้าวันก็สามารถถอดจิตได้ท่านให้เหตุผลตามหลักวิชาการว่า เมื่อทำจิตสงบ แล้วจะเกิดพลังที่เรียกว่า เบต้าฟิสิกส์ จิตจะออกจากกาย ท่านเห็นชาติที่แล้วท่านก็ ร้องไห้ ไม่ใช่ร้องไห้ด้วยความดีใจที่ตัวเองสามารถมีอภิญญา ท่านร้องไห้เพราะ ความไม่รู้ ท่านเห็นถนนสายหนึ่งที่ยาวไกลสุดลูกหูลูกตาเป็นแต่ละชาติที่เกิดมากว่าที่เราจะพัฒนาจนได้เกิดมาเป็นมนุษย์นั้นแสนยากลำบากมาก เพราะความไม่รู้ทำให้ แต่ละชาติที่เกิดมาท่านทำกรรมใดไว้ก็ต้องชดใช้กรรมในทันทีในชาตินั้นเลยแต่ถ้าใช้กรรมไม่ทันก็ต้องไปใช้ต่อในชาติหน้า ก่อนที่ท่านจะบวชท่านยังไม่รู้ แต่เมื่อท่านสึกออกมาชาตินี้ท่านรู้แล้วไม่ว่าจะคิดจะพูดจะทำ ท่านจะคิดเสมอว่าต้องไปชดใช้กรรมเขาหรือไม่ ดังนั้นคำว่าความไม่รู้มีความหมายมาก ดิฉันได้เคยพบลูกนกพิราบตกลงไปในคลองประปาจึงทำให้มันไม่สามารถบินได้ มันลอยคอมาติดอยู่ที่ตอหม้อสะพาน จึงได้เดินลงไปหวังจะช่วยชีวิตมันให้ขึ้นจากน้ำแต่เพราะสัญชาตญาณและความไม่รู้ว่าจะมีคนมาช่วยชีวิตมัน มันจึงว่ายน้ำหนี เพราะความไม่รู้จึงทำให้นกตัวต้องตายอย่างแน่นอน ถ้านกตัวนั้นรู้ว่า เราจะช่วยชีวิตมันก็คงยอมให้เราจับมันขึ้นจากน้ำ วัตถุประสงค์ที่มาบอกกล่าวในวันนี้เพื่อต้องการให้พวกเราที่ยังไม่รู้ได้รู้ว่าสิ่งมีชีวิตในโลกนี้เหมือนเราเป็นนักเรียนที่กำลังศึกษาอยู่ในโรงเรียนโลกที่ไม่สามารถที่จะลาออกได้เลย ถ้าทำไม่ดีก็ต้องซ้ำชั้นใหม่หรือถ้าไม่ดีมากๆ ก็จะต้องไปตกนรก กว่าที่เราจะได้เกิดมาเป็นมนุษย์เราได้ทำบุญสะสมมามากและให้รู้ว่าการใช้ชีวิตอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลจะทำให้เราสามารถเลือกเกิดในชาติหน้าได้ โดยให้คิดพูดทำไม่เบียดเบียนใครเราจะได้ไม่ต้องไปชดใช้กรรมเขาทั้งในชาตินี้และชาติหน้า เมื่อกรรมไม่ทำแต่ทำแต่ความดีจึงจะเรียกว่า ใช้ชีวิตอย่างมีความหมาย การทำดีถือเป็นการสะสมบุญไว้ใช้ทั้งชาตินี้และชาติหน้า บุญในทางพุทธศาสนามีอยู่ด้วยกัน 3 หมวด คือ ทาน ศีล ภาวนา
1 ทาน คนไทยนิยมทำบุญด้วยการสละทรัพย์แต่ท่านทราบหรือไม่ว่าการทำบุญในหมวดทานด้วยการสละทรัพย์ยังได้บุญน้อยกว่าในหมวดถือศีลและภาวนา การทำทานกับสัตว์เดรัญฉานด้วยการให้อาหาร หนึ่งร้อยครั้งยังได้บุญน้อยกว่าการให้อาหารกับคนเพียงครั้งเดียว การทำบุญกับพระพุทธเจ้าร้อยครั้งยังไม่เท่ากับทำบุญด้วยการทำสังฆทานเพียงครั้งเดียว การทำบุญด้วยการทำสังฆทานร้อยครั้งยังไม่เท่ากับการทำบุญสาธารณประโยชน์เพียงครั้งเดียว การทำบุญที่ได้บุญสูงสุดในหมวดทานคือ การให้อภัยทาน กิเลสนั้นมีอยู่ สาม ตัวคือ ความโลภ ความโกรธ ความหลง การทำบุญในหมวดทาน จะเป็นการลดกิเลสคือความโลภ แต่การให้อภัยทานถือเป็นการลดกิเลสถึงสองตัวคือ ลดทั้งความโลภและความโกรธ จึงทำให้อภัยทานเป็นการทำบุญใน หมวดทานที่ให้อานิสงส์ผลบุญสูงสุด
2 ศีล การรักษาศีลจะทำให้เรามีความระวังในการคิดพูดทำเพื่อไม่เบียดเบียนใคร เป็นหลักประกันว่าชาติหน้าได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ศีลข้อที่หนึ่งไม่ฆ่าสัตว์ ชาติหน้าเกิดมาจะมีสุขภาพแข็งแรง ศีลข้อสองไม่ลักทรัพย์ อานิสงส์ทำให้รวย ศีลข้อสามไม่ประพฤติผิดในกาม จะทำให้เราเป็นชายหญิงอย่างสมบูรณ์ ศีลข้อสี่ไม่พูดปด ทำให้เป็นคนมีความน่าเชื่อถือ ศีลข้อห้าไม่ดื่มสุรา ชาติหน้าได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ก่อนออกจากบ้านกราบไหว้พระสามครั้งแล้วพูดว่า ศีลข้อที่หนึ่งไม่ฆ่าสัตว์ ศีลข้อที่สองไม่ลักทรัพย์ ศีลข้อที่สาม ไม่ประพฤติผิดในกาม ศีลข้อสี่ ไม่พูดปด ศีลข้อห้าไม่ดื่มสุรา บัดนี้ข้าพเจ้าได้ตั้งใจรักษาศีลแล้ว บัดนี้ข้าพเจ้าเป็นผู้มีศีลแล้วอานิสงส์นี้ขอให้ แล้วแต่เราจะขอ เช่นขอให้วันนี้ทำงานสำเร็จไปด้วยดี ถ้าวันนี้มีงานเลี้ยงก็รักษาศีลสี่ โดยก่อนดื่มสุรา ก็บอกว่าศีลข้อห้า เอาไว้ก่อน หลังจากจบงานเลี้ยงแล้วค่อยมารักษาศีลห้าใหม่ ก็จะทำให้เราเป็นผู้มีบุญจะทำสิ่งใดก็มักจะประสบความสำเร็จ
3 การภาวนา เป็นบุญสูงสุดในหมวดการทำบุญ ท่านว่าทำสมาธิภาวนาเพียงแค่ช้างกระดิกหู หรือไก่กระพือปีกก็ได้บุญมหาศาลแล้ว ปกติคนเรามักจะมีความคิดเหมือนน้ำมักจะไหลลงสู่ที่ต่ำ เราจึงควรต้องมีสติไว้เป็นเครื่องกั้น ใช้สติกำกับให้รู้ เท่าทันต่อกิเลส ไม่ว่าจะคิดพูดทำถ้ามีสติแล้วเราจะไม่เบียดเบียนใครและไม่ต้อง ก่อกรรมเมื่อไม่ต้องก่อกรรมก็ไม่ต้องไปชดใช้กรรมให้กับใคร ในขณะเดียวกันก็ทำแต่บุญ อานิสงส์อย่างน้อยที่สุดชาติหน้าก็ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ เทวดา หรือได้ไปนิพพานหลุดจากวัฏฏสังสารนี้ไม่ต้องมาเกิดเป็นมนุษย์อีกไม่ต้องมาพบกับความทุกข์ ถือว่าเราเป็นนักเรียนที่ได้เรียนจบจากโรงเรียนโลกแล้ว ดังนั้นในหมวดการภาวนาจึงเป็นหมวดที่ให้อานิสงส์บุญสูงสุด
เมื่อเราได้ทำความดีทำบุญไม่ว่าจะเป็นการทำทาน ถือศีล หรือภาวนาเราจะรู้สึกอิ่มใจก่อนจะกระทำเราก็รู้สึกชื่นใจ ขณะทำก็เป็นสุขใจ เมื่อได้กระทำแล้วคิดขึ้นมาทีไรก็รู้สึกสบายอกสบายใจ นี่แหละที่จะทำให้จิตใจของเราเบิกบานผ่องใสเป็นจิตใจที่มีประสิทธิภาพ ถ้าเราประพฤติปฏิบัติตนให้เป็นนิสัยอย่างนี้สม่ำเสมอรักษาใจให้เป็นบุญเป็นกุศลตลอดเวลาตลอดชีวิตย่อมเกิดประสิทธิผล คือ ได้สะสมบุญเหมือนเป็นการฝากบุญไว้กับสวรรค์ชาติหน้าต้องได้ไปดีแน่นอนหรืออาจจะจบจากโรงเรียนโลกนี้ได้ไปนิพพาน
ขอสรุปว่า ถ้าเราสามารถทำจิตใจให้มีความเบิกบานเป็นสุข เรียกว่าเราสามารถใช้ชีวิตอย่างมีประสิทธิภาพ เมื่อสามารถทำจิตใจอย่างนี้ได้ตลอดไปเรียกว่าเราสามารถใช้ชีวิตได้อย่างมีประสิทธิผล ย่อมส่งผลให้เราสามารถไปนิพพานซึ่งเป็นสิ่งสูงสุดที่เราไม่ต้องมาเวียนว่ายตายเกิดให้เป็นทุกข์อีกต่อไป



มณีโชค ตติยไตรรงค์ ผู้เรียบเรียง
0865082372

วันศุกร์ที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2550

ของฝากครับ ลองอ่านดูนะครับ...

ของฝากครับ ลองอ่านดูนะครับ...
ชีวิตเรามีอะไรอีก ที่น่าสนใจ เราอาจจะลืมมันไปแล้วก็ได้
Keep Walking
"ไม่กล้า ก็ไม่มีวันเดินหน้า"
"เพียงเมื่อท่านหยุดก้าว ท่านก็เริ่มถอยหลังแล้ว"
"คนเราไม่มีใครล้มเหลว มีแต่ล้มเลิกต่างหาก"
"ผมยอมไม่ได้ ถ้าไม่ยอมพยายาม"
"ผมเป็นคนเดินช้า แต่ผมไม่เคยเดินถอยหลัง"
"โลกทั้งโลกเปิดทางให้กับคนที่รู้ว่าตัวเองจะเดินไปทางไหน"
"หนทางไกลนับหมื่นลี้ ต้องเริ่มต้นด้วยก้าวแรก"
"อย่ากลัวที่จะก้าวไปช้า ๆ จงกลัวที่จะอยู่นิ่งเฉย"
"ถ้าไม่หาทาง ก็ต้องสร้างมันขึ้นมา"
"อย่าคิดว่าคุณจะเดิน เดินไปเลย"
"คนเราแก้อดีตไม่ได้ แต่อาจเปลี่ยนอนาคตได้"
"การเริ่มต้นเป็นเรื่องยาก แต่การก้าวต่อไปเป็นเรื่องยากกว่า"
"คำว่า ดีที่สุด มีไว้สำหรับงานต่อไปเสมอ"
"ความผิดพลาดในอดีต คือบทเรียนสำหรับในอนาคต"
"แม้แต่ปลา ต้องว่ายทวนน้ำเพื่ออยู่รอด"
"ถ้าไม่ใช่คุณแล้วใคร ถ้าไม่ใช่เดี๋ยวนี้แล้วเมื่อไหร่"
"ทางเดียวที่จะถึงเส้นชัย คือก้าวต่อไปข้างหน้า"
"คว้าทุกโอกาสให้ได้"
"ผมไปได้ทุกที่ ขอเพียงแต่ต้องไปข้างหน้า"
"อย่ากลัวที่จะก้าวยาว ๆ เมื่อต้องข้ามอุปสรรคที่ยิ่งใหญ่"
"ความใฝ่ฝัน ไม่เคยหยุดยั้ง"
"ความเสี่ยงที่สุด คือการไม่กล้าเสี่ยงเลย"
"จับจ้องที่จุดหมาย ไม่ใช่ที่อุปสรรค"
"ความล้มเหลวที่สุด คือการไม่กล้าแม้แต่จะลองทำ"
"ถ้าเดินตามรอยเท้าคนอื่น ก็ไม่มีรอยเท้าเป็นของตนเอง
สุดท้าย
ถ้าเราไม่เริ่มก้าวแรก ก็จะไม่มีก้าวต่อไป...

ติดตัว เตือนตน

ติดตัว เตือนตน
"เรือที่จอดอยู่ในท่าจะปลอดภัยที่สุด"
"แต่เรือไม่ได้ถูกสร้างมาเพื่อให้จอดอยู่ในท่า"
"เธอจะพบความสวยงามของมหาสมุทรได้อย่างไร"
"หากเธอไม่กล้าพอที่จะออกไปไกลจากฝั่ง"
"สำหรับคนที่มีความอดทน"
"แม้ชั่วโมงที่ยากลำบากที่สุดก็ยาวนานเพียง 60 นาที"
"วันที่ยาวนานที่สุด"
"คือวันที่หัวใจของเธอไม่มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ"
"ฉันเป็นคนมั่งมี ไม่ใช่เพราะฉันมีมากมาย"
"แต่เป็นเพราะว่าฉันมีมากพอ"
"ถ้ามองแต่ความผิดของคนอื่น เธอจะมีแต่ความเกลียด"
"ถ้ามองแต่ความดีของคนอื่น เธอจะมีแต่ความรัก"
"หากเธอยอมรับประโยชน์จากแสงสว่าง"
"และความอบอุ่นจากดวงอาทิตย์"
"เธอต้องยอมรับผลของพายุของฝนฟ้าคะนองด้วย"
สุดท้าย
ความสำเร็จ ขึ้นอยู่กับการกระทำ... ไม่ใช่การอธิษฐาน

วันพุธที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2550

ข้อคิด

"เราไตร่ตรองเห็นปฏิปทาแห่งโลก และอานิสงส์แห่งความเพียร เพราะฉะนั้นถึงจะมองไม่เห็นฝั่ง เราก็ต้องพยายามว่าย อยู่ท่ามกลางมหาสมุทร"
"บุคคลเมื่อกระทำความเพียร แม้จะตายก็ชื่อว่า ไม่เป็นหนี้ในระหว่าง หมู่ญาติ เทวดา และบิดามารดา อนึ่ง บุคคลเมื่อทำกิจอย่างลูกผู้ชายย่อมไม่เดือดร้อนในภายหลัง"
"ต้นนี้มีวรรณะสดเขียวตั้งอยู่แล้ว เพราะไม่มีผลแต่ต้นนี้ถูกหักโค่นลง เพราะมีผล แม้ราชสมบัตินี้ก็เช่นกับต้นไม้มีผล บรรพชาเช่นกับต้นไม้หาผลมิได้ ภัยย่อมมีแก่ผู้มีความกังวล ย่อมไม่มีแก่ผู้ไม่มีความกังวล ก็เราจักไม่เป็นเหมือนต้นไม้มีผล จักเป็นเหมือนต้นไม้หาผลมิได้"
"นับแต่คนรักษาม้าจนถึงอุปราช และโดยเฉพาะเหล่าอมาตย์ล้วนจาริกในโมหภูมิทั้งนั้น พวกนี้ขาดทั้งความรู้วิชาการทั้งความรู้ทั่วไป คือความสำนึกธรรมดา พวกนี้ไม่รู้ แม้แต่ประโยชน์ส่วนตน พวกนี้ชอบผลมะม่วง แต่ก็ทำลายต้นมะม่วง"
"ทุกบุคคลจะเป็นพ่อค้าวานิช เกษตรกรหรือสมณะ ต้องทำหน้าที่ทั้งนั้น"

การทำบุญ

ว่าด้วยการทำบุญ ไม่ใช่การ shopping บุญ เพราะบุญไม่สามารถซื้อขายได้ มันเป็นสิ่งที่อยู่ภายในจิตใจของมนุษย์ หลายคนทำบุญเพื่อที่อยากจะได้บุญมากๆ และหวังที่จะได้ผลแห่งการกระทำอยู่ภายในจิตใจลึกๆ เหมือนการสะสมแต้มหรือคะแนน ซึ่งเป็นความคิดที่ผิด ซึ่งการทำบุญโดยแท้จริงแล้วเราควร ปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข ส่งความปรารถนาดีด้วยจิตอันมีเมตตา กรุณา และจิตใจอันดีงาม ให้แก่ผู้รับ มากกว่าที่เราจะมานั่งคิดว่าเราจะได้บุญหรือไหม

จงอย่าหวังผลตอบแทนจากการกระทำ
แต่คำนึงถึงความสุขของผู้ที่จะได้รับ
จงเอาใจเขามาใส่ใจเรา
เวลาไม่มีอาหาร เราก็หิว คนอื่นก็คงรู้สึกไม่แตกต่างจากเรา
เพราะฉะนั้น ถึงแม้เรามีข้าวอันน้อยนิดก็ จงแบ่งปันให้ผู้อื่นบ้างถ้าเขาไม่มี

วันอังคารที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2550

จงทำกับเพื่อนมนุษย์โดยคิดว่า

เขาเป็นเพื่อนเกิด แก่ เจ็บ ตาย ของเรา
เขาเป็นเพื่อนเวียนว่ายอยู่ในวัฏฏสงสาร ด้วยกันกะเรา
เขาก็ตกอยู่ใต้อำนาจกิเลิส เหมือนเรา ย่อมพลั้งเผลอไปบ้าง
เขาก็มีราคะ โทสะ โมหะ ไม่น้อยไปกว่าเรา
เขาย่อมพลั้งเผลอ บางคราว เหมือนเรา
เขาก็ไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม เหมือนเรา ไม่รูจักนิพพานเหมือนเรา
เขาโง่ในบางอย่าง เหมือนที่เราเคยโง่
เขาก็ตามใจ ตัวเองในบางอย่าง เหมือนที่เราเคยกระทำ
เขาก็อยากดี เหมือนเรา ที่อยาก ดี-เด่น-ดัง
เขาก็มักจะกอบโกย และ เอาเปรียบเมื่อมีโอกาสเหมือนเรา
เขาเป็น คนธรรมดา ที่ยึดมั่น ถือมั่น อะไรต่างๆเหมือนเรา
เขาไม่มี หน้าที่ ที่จะเป็นทุกข์ หรือตายแทนเรา
เขาเป็น เพื่อน ร่วมชาติ ร่วมศาสนา กะเรา
เขาก็ ทำอะไรด้วย ความคิดชั่วแล่น และผลัดผลัน เหมือนเรา
เขาก็มีหน้าที่ รับผิดชอบ ต่อครอบครัวของเขา มิใช่ของเรา
เขามีสิทธิ ที่จะมีรสนิยม ตามพอใจของเขา
เขามีสิทธิ ที่จะเลือก(แม้ศาสนา) ตามพอใจของเขา
เขามีสิทธิ ที่จะใช้ สมบัติ สาธารณะ เท่ากันกับเรา
เขามีสิทธิ ที่จะเป็นโรคประสาท หรือเป็นบ้า เท่ากับเรา
เขามีสิทธิ ที่จะขอความช่วย เหลือ เห็นอกเห็นใจ จากเรา
เขามีสิทธิ ที่จะได้รับอภัย จากเรา ตามควรแก่กรณี
เขามีสิทธิ ที่จะเป็นสังคมนิยม หรือเสรีนิยม ตามใจเขา
เขามีสิทธิ ที่จะเห็นแก่ตัว ก่อนเห็นผู้อื่น
เขามีสิทธิ แห่งมนุษย์ จะไม่มีการ ขัดแย้งใดๆเกิดขึ้น
ถ้าเราคิดกันอย่างนี้ จะไม่มีการ ขัดแย้งใดๆเกิดขึ้น
พุทธทาส อินทปัญโญ